به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، کتاب داستان کتاب در کشور ما داستان عجیبی است. امروزه کتاب ها در سبد خرید خانگی جای کمتری دارند ، بسیاری از مقامات مدت زیادی است که کتابی را ورق نمی زنند و اگر از آنها پرسیده شود ، آخرین کتابی که خوانده اید چه بوده است؟ یا سابقه مطالعه آنها به مدت طولانی برمی گردد یا در خوشبینانه ترین حالت به کتابی که نوشته اند استناد می کنند.
امروزه صنعت نشر که می تواند به عنوان یک صنعت پویا و پردرآمد در کشوری در حال تجربه انقلاب فرهنگی در عقبه ظاهر شود ، در آستانه سقوط است. 70 در 200 تا 500 نسخه در دهه 90 و 1400 به دست آمد. امروزه این صنعت 100٪ به حمایت دولت وابسته است و دیگر صنعتی پررونق محسوب نمی شود. انگیزه ناشران زیاد شده است و نویسندگان ، نویسندگان و مترجمان به دنبال انزوا بوده اند. کتابفروشی های بزرگ در سالهای اخیر تبدیل به کباب فروشی شده اند تا نانشان چاقتر شود.
می توان گفت مشکلات حوزه نشر در کشور ناشی از مسیر اشتباه دولت هاست ، دولت هایی که سعی کردند به مسائل فرعی نشر بیشتر توجه کنند و آنها را اصلی ترین مسائل کنند. یکی از این موضوعات فرعی ، که در هشت سال گذشته مورد بحث و جدل قرار گرفته است ، حسابرسی است. توجه بیش از حد دولت یازدهم به این موضوع و خاموشی گذشته در ابتدای تصدی آن ، بتدریج باعث شد تا مشکلات اصلی نشر از نظرها پنهان بماند و ما دیر به فکر حل آنها افتادیم.
حسابرسی کتاب در سال های اخیر موضوع بحث و جدل بوده است ، اما در شرایط کنونی ، حسابرسی کم ارزش ترین موضوع برای ناشران است. ناشری که کاغذ چاپ کتابش را ندارد ، ناشری که کتاب هایش در انبار است ، ناشری که به سختی 200 تا 500 نسخه از کتاب را چاپ می کند و سپس 1000 نسخه را در آمار منتشر می کند ، امروزه اقتصاد چاپ برای او در اولویت است به اما س questionال این است که ممیزی کتاب دقیقاً به چه چیزی نیاز دارد و دولت جدید چقدر باید به آن توجه کند؟
امروزه بر هیچ کس پوشیده نیست که مقام معظم رهبری در زمینه کتاب تخصص دارند. آنها چندین ساعت را صرف بازدید از نمایشگاه کتاب و آشنایی با ناشران مختلف کرده اند. نکته مهم در این بازدیدها میزان آشنایی رهبر معظم انقلاب با اخبار نشریه ، پیشینه فرهنگی نشریه ، ناشران و توجه رهبری به مشکلات این صنعت و ناشران است.
در جلسات مختلف با ناشران و مقامات ، که عمدتاً در بازدید از نمایشگاه صورت گرفت ، او به مسائل مهمی اشاره کرد ، اما در جلساتی که ناشران به او خدمت کردند ، در مورد ممیزی و چرایی و خطرات تهدید کننده جامعه ، به ویژه جوانان. آنها نکاتی را بیان کرده اند. موارد زیر بخشی از صحبت های وی در مورد حسابرسی است:
آسیب های اخلاقی که ناشر وارد می کند
“به نظر من ، طبقه ناشران یکی از مجموعه های ارزشمند جامعه در هر قسمت از نشر و طبیعت است ؛ زیرا تولیدکنندگان و ناشران کتاب مهمترین وسایل انتقال فرهنگ را در اختیار مردم ما قرار می دهند … عزیزان من! کار شما سخت است از بسیاری جهات ؛ درست مانند کار همان پزشکی که ذکر کردم ، در اینجا نیز صدق می کند. اگر در تجویز و تحویل دارو بی احتیاط باشید و به مشتری کتاب چیزی بدهید که برای او مضر باشد ، همچنین آسیب های اخلاقی زیادی نیز وارد کرده اید. . در نهایت شانه شما و ما و شانه وزارت ارشاد و معاون مربوطه از زیر بار وزیر نوشته ها که وقتی آن را بدهید ، به ضرر شما خواهد بود. این نکته را که ما بارها تکرار می کنیم از منطق و استدلال قوی ناشی می شود.
ضرر نوشتن بد به اندازه اهمیت تدوین و انتشار فرهنگ بزرگ است
اینطور نیست که انسان از روی احساسات یا به دلیل تصورات زودگذر به آنچه در دنیای نشر و طبیعت می آید و می آید ، مباهات کند. خیر ، زیرا ضرر آن به اندازه اهمیت تدوین ، انتشار و انتقال فرهنگ است.
3 نوع کار منفی از دیدگاه رهبر انقلاب
در ذهن خود ، من کارهای فرهنگی منفی – یعنی آنچه ما از نظر معیارهایمان بد هستیم – را به سه نوع تقسیم می کنم: یکی نوشتار یا کتابی است که منطق یا گزاره ای را ارائه می دهد که ما فکر می کنیم آن کلمه اشتباه است. این یک فکر است ، یک پیشنهاد است ، یک نظر است ، در هر زمینه ممکن است. اما فقط مخالف به فکر بیان مخالفت خود است و انگیزه ای برای پیگیری آن وجود ندارد. به نظر ما ، طرح چنین تفکر خلاف و اشتباه در جامعه مفید است. یک اسب فقیر بهتر از این است که اصلا اسب نداشته باشد. زیرا اگر ایده غلط ارائه نشود ، ایده درست نمی جوشد. این منطقی است و ما می خواهیم آنچه را که از نظر صاحب آن درست است ، اما از نظر ما اشتباه است ، منتشر کنیم. انتشار در زمینه های مختلف ؛ به عنوان مثال ، در جهان فقه ، یا در جهان فلسفه – اکنون این بخشی از کار ما است. یعنی فلسفه اسلامی – و دیگر موضوعات علمی – آن چیزی است که مردم می نویسند برای گروه دیگر اشتباه است. آنها همچنین پاسخ را می نویسند ؛ نتیجه این است که موضوع رشد می کند ، ذهن قوی می شود ، ذهن رشد می کند و کلمه و علم پیشرفت می کند.
نوع دوم کاری که اشتباه است این است که انگیزه آن صرفاً ارائه گزاره علمی یا نظر فلسفی یا اجتماعی یا سیاسی نیست. بلکه بخشی از چارچوب یک برنامه خرابکارانه است. انتشار این مطلب نیز مضر است. وقتی دشمن می خواهد با ابزارهای فرهنگی به کشور ، جامعه و ارتش حمله کند ، چیزهایی را هدف قرار می دهد ، که من فکر می کنم در کشور ما امروز چنین است. در دنیای کتاب است ، در دنیای مطبوعات است ، در دنیای هنر است. البته وقتی می گوییم این ایده اشتباه ، یا این طرح اشتباه ، یا این کلمه اشتباه در چارچوب یک طرح امنیتی و سرنگونی است ، ممکن است صاحب آن ایده اصلاً نداند که دارد چه می کند! این بدان معنا نیست که او خود در طرح براندازی یا خرابکاری شریک است. نه ، گاهی اوقات او اصلا سهمی ندارد ، اما دشمن از او استفاده می کند. در اینجا ، یک مرد خیرخواه ، به محض اینکه می بیند که از کلمات ، کلمات و کارهایش به عنوان بخشی از مجموعه خرابکاری در این کشور استفاده می شود ، اگر نمی خواهد آن را سرنگون یا خرابکار کند ، فوراً کنار می رود. قاعده این است ؛ اگر عقب نشینی نکنید ، او همچنین سهامدار است. این دومین نوع تصور غلط است.
نوع سوم کار فرهنگی است که تأثیر آن فوری و غیرمسئولانه است. گویی آنها به جامعه ای می آیند تا عکس های جنسی را به طور گسترده در بین جوانان پخش کنند! چگونه می خواهید به این پاسخ دهید!؟ اصلا میشه جواب داد!؟ این را اصلا نمی توان پاسخ داد. وقتی یک اثر هنری ، یک نوشته و یک عکس از نظر اخلاقی تأثیر مخربی داشته باشند ، این مسوولیت پذیر نیست. این کار فرهنگی باید متوقف شود. این ممیزی اجباری است که نباید در جدال علیه حسابرسی و سانسور از دست برود. من وظیفه نظام را می دانم ، وظیفه وزارت ارشاد را می دانم ، وظیفه شما به عنوان ناشر را می دانم که وقتی چنین چیزی پیش می آید ، شما اجازه نمی دهید و کمک نمی کنید. ربطی به موافق یا مخالف بودن اندیشه آزاد ندارد. طبیعی است که ما با آزادی ها مخالفیم. کسی شک داره؟ ما با برخی آزادی ها مخالفیم. ما با آزادی های جنسی مخالفیم. ما با آزادی از گناه مخالفیم و این چیزی است که مردم را به این سمت سوق می دهد. در حال حاضر در کتابهای ما وجود دارد ؛ کتابهای منتشر شده در حال حاضر موجود است. اگر ترس از تکرار نام یک اثر کاذب با گفتن من نبود ، نام آن را می گفتم. کتابی که به روشنی جوانان را به گناه با روش های هنری سوق می دهد! این که ما بگوییم اکنون که این کتاب چاپ شده است ، ما پاسخ آن را منتشر می کنیم ، برای ما چندان قابل تامل نیست. هیچ پاسخی وجود ندارد!
این اشتباه است که هرکسی تصور کند که ما که نسبت به موضوع مطبوعات و کتابها و نوشتن و نشر در جامعه حساس هستیم ، با اندیشه آزاد ، اندیشه آزاد و بحث آزاد مخالفیم. نه. ما کسانی هستیم که اولین شعارها را در مورد این مسائل دادیم و خدا را شکر تا کنون آن را دنبال می کردیم. اما ما با آزادی از گناه و آزادی از نابودی مخالفیم. مجاز نیست نسل جوان کشوری که به ما اعتماد دارند کتاب را از شما بخرند و بگویند که آنها مذهبی و مسئول هستند ، به این طریق دچار گمراهی یا فساد شوند. یا دشمن می خواهد از این طریق کاری انجام دهد ». (بیانیه ها در جلسه گروه ناشران ؛ 1378/02/28)
انتهای پیام /