به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، کانال تلگرامی علامه محمدرضا حکیمی ساعتی پیش با اعلام این خبر گفت: او که می خواست در افق باشد تا بتواند با تشنگی چشم بیابان را آبیاری کند و افسونگر یاس ناامیدانه شود ، به پادشاهی عالی پیوست.
محمدرضا حکیمی در سال 1314 شمسی در مشهد متولد شد. وی در دوازده سالگی تحصیلات حوزوی خود را در مدرسه نواب مشهد آغاز کرد. ، پدربزرگ تهرانی ، غلامحسین مهامی از بادکوبههای ، علی اکبر الهیان و اسماعیل نجومیان استفاده کرد و در سال 2001 هجری قمری ، پدر بزرگ تهرانی اجازه روایتگری داشت.
این سلسله سالهاست نادر است و یکی از شاگردان نزدیک شیخ مجتبی قزوینی ، استاد برجسته فلسفه و نقد آن و از نخستین حامیان نهضت امام خمینی (ره) در خراسان بود. یک دکتر قرآنی که او را محبوب و مورد اعتماد همه قرار داده بود ، دکتر شریعتی یکبار او را به عنوان سرپرست خود برای هرگونه دخالت در آثار خود انتخاب کرده بود.
به گزارش اکبر ثابت ، اگرچه در دهه 1940 علمای مشهد مردم را به مراجع نجف ارجاع می دادند ، اما حکیمی از حامیان آیت الله خمینی بود و سعی می کرد معلم خود مجتبی قزوینی را با خود همراه کند. در نتیجه ، قزوینی به همراه دیگر علمای دینی مشهد به قم رفت و با امام خمینی (ره) دیدار کرد. حکیمی به دلیل فعالیت ها و سخنرانی هایش در جلسات تحت فشار دستگاه امنیتی دولت پهلوی قرار گرفته بود. در مشهد جلساتی با عنوان «الغدیر» برگزار کرد و درباره کتاب «الغدیر» (تألیف علامه امینی) سخنرانی و سخنرانی کرد.
خلاصه آثار و عصاره اندیشه های این متفکر دینی را می توان در کتاب “منهای فقر” خواند ؛ یک کتاب کوچک اما حاوی توصیه های عالی برای مردم و حاکمان است.
این فقیه محدثین که عاقلانه همه را به بازگشت به قرآن فرا می خواند و پس از 70 سال تدبر در قرآن و روایات اهل بیت ، به “مرزبان توحید” معروف شد و “فیلسوف عدالت” ، در 86 سالگی دعوت را پذیرفت. او گفت و با عجله به خانه رفت.
انتهای پیام /