به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مناطق مختلف ایران نوحه های خاص خود را دارند. قدمت اکثر این نوحه ها چند قرن پیش است و نمی توان تاریخ خاصی برای آنها قائل شد. اما در این میان ، تطبیق این نوحه ها با گوشه های صوتی موسیقی ایرانی بسیار مهم است. فراموش نکنیم که اکثر مداحان قدیمی بر سازها و ترانه های موسیقی ایرانی تسلط داشتند و بر اساس این سازها و ترانه ها نوحه های خود را سروده و می سرودند.
مداحان و شاعران که کار خود را بر اساس اصالت هنری انجام می دادند ، سعی کردند عزت مجمع عزاداری سید و سالار شهیدان را حفظ کنند.
یکی از این نوحه های قدیمی متعلق به منطقه ورامین است. راویان اصلی این نوحه هاشم شهرامیار هستند. این نوحه در دستگاه “پنجگاه راست” شکل می گیرد و از گوشه “نغمه” شروع می شود و سپس به گوشه “عراق” می رود. دستگاه “پنجگاه راست” کمترین کاربرد را در فضاهای مذهبی داشته است. حتی در موسیقی ایرانی نیز از ساز “راست پنجگاه” کمتر از سایر سازها و ترانه های موسیقی ایرانی استفاده می شود.
متین رضوانی پور این نوحه را در سال 2007 در شهر ورامین ، شهرک مدرس ضبط کرد.
در ادامه ویدئویی را خواهید دید که متین رضوانی پور به عنوان خواننده و پژوهشگر این نوحه را روایت کرده و جزئیات آن را توضیح می دهد:
دم نوحه:
این قلب عقده های خود را دارد
گویا کربلا می خواهد
مداحی را ادامه دهید:
می روم ببینم زینب کجاست
او از شمر شکایت می کند
خدایا ما را کربلا کن
مجلس ما را مستکبر کنید
من به دیدار حضرت عباس می روم
جایی که دست از بدن جدا می شود
می روم ببینم اکبر کجاست
شبح در بدن رنج می برد
به دیدن قاسم داماد می روم
کجای دست در خون حنا است
برم ببینم لیلا کجاست
روی دستش روسی دارد
انتهای پیام /