چگونه در مورد اخبار خشونت آمیز با کودکان صحبت کنیم؟

کودکان در کنار والدین خود جلوی تلویزیون می نشینند، در شبکه های اجتماعی حضور دارند و درباره اتفاقات روز صحبت می کنند. در دنیایی که گوشه و کنار آن مملو از جنگ، پرخاشگری و حوادث خشونت آمیز است، تماشا و شنیدن اخبار کودک را مضطرب، نگران و عصبانی می کند. چگونه می توانیم به آنها احساس امنیت کنیم؟ چگونه با افزایش آگاهی این ترس را کاهش دهیم؟ با ما همراه باشید تا به تفصیل این موضوع را بررسی کنیم.

زندگی احاطه شده با اخبار و اطلاعات

ما در عصری زندگی می کنیم که شبکه های خبری حتی کوچکترین رویدادهای دنیا را از دست نمی دهند. تیتر اول روزنامه اخبار جنگ و درگیری در هر گوشه دنیاست و بچه های ما این اخبار را می بینند و می شنوند. کودکان زیر 12 سال علاقه چندانی به این اخبار ندارند، اما با کمال میل در شبکه های خبری تلویزیون و شبکه های اجتماعی با آن مواجه می شوند. البته با افزایش سن این اخبار را با کنجکاوی و علاقه دنبال می کنند.

در نهایت هرچقدر هم که والدین سعی کنند کودک را در دنیای شیرین جهل نگه دارند، اخبار همیشه راهی برای انتشار پیدا می کند و راهی برای مقابله با آن وجود ندارد. اخبار و اطلاعات به معنای واقعی کلمه ما را احاطه کرده است.

تاثیر بسیار مهم سن کودک

شکی نیست که رسانه ها می توانند کودکان و نوجوانان را بترسانند، اما تاثیر محتوای خشونت آمیز بر همه کودکان یکسان نیست. طبق تحقیقات، کودکان بر اساس صدا، ظاهر و احساسی که از آنها دریافت می کنند، به محرک ها پاسخ می دهند. با بزرگتر شدن کودکان، ظرفیت ترس آنها افزایش می یابد. تحقیقات نشان می‌دهد که اگرچه کودکان در هر سنی تحت تأثیر اخبار منفی قرار می‌گیرند، کودکان کوچک‌تر نسبت به جنبه‌های بصری اخبار مانند تصاویر خشونت‌آمیز حساس‌تر هستند، در حالی که کودکان بزرگ‌تر به جنبه‌های انتزاعی‌تر داستان مانند ترس پاسخ می‌دهند.

چگونه به کودکان کمک می کنید تا با این اخبار کنار بیایند؟

1. دقیقاً آنچه را که فرزندتان شنیده است، پیدا کنید

از فرزندتان بپرسید که چقدر درباره چیزهایی که شنیده می داند و به اطلاعات غلط، سوء تفاهم ها، ترس ها و نگرانی ها گوش دهید. حوادث ناگوار مانند تیراندازی در مدرسه یا خیابان کودک را نگران می کند. او ممکن است با خود فکر کند، “آیا می توانم نفر بعدی باشم؟”، “اگر این چیزها برای من اتفاق بیفتد؟” و صدها موضوع مشابه دیگر از نگرانی و ترس. با دقت به صحبت های فرزندتان گوش دهید تا با تمرکز بر نگرانی هایش، ترس های او را برطرف کنید.

2. صادقانه و مختصر پاسخ دهید

پس از درک میزان اطلاعات کودک، با توجه به سن و سطح درک او درباره این نگرانی ها با او صحبت کنید. یک کودک خردسال می خواهد بداند در دنیا چه می گذرد و هر چه راحت تر مشکل را درک کند، راحت تر می تواند با آن مقابله کند. کودک را با اطلاعات غرق نکنید؛ فقط تفاوت بین واقعیت و خیال را برای او توضیح دهید. راستش را بگویید، اما لازم نیست همه چیز را با جزئیات توضیح دهید. کافی است آرام باشید و احساس امنیت کنید.

اگر فرزندتان سوالی می پرسد که شما پاسخ آن را نمی دانید، اشکالی ندارد که بگویید فعلاً نمی دانم، اما قطعاً پاسخ سؤال شما را پیدا خواهم کرد. در صورت امکان، زمانی را برای جستجوی پاسخ ها در وب سایت های مناسب اختصاص دهید.

3. به او احساس کنترل کنید

کودکان می دانند که بلایای طبیعی خارج از کنترل آنهاست. بنابراین خیلی سریع خود را گم می کنند و تسلیم ترس و عدم اطمینان می شوند. به عنوان والدین، باید کودک را تشویق کنید که داستان را فراتر از داستان خبری ببیند. از او بپرسید چرا فکر می کند این خبر ترسناک است. آیا این خبر واقعاً ناراحت کننده و خشونت آمیز است یا رسانه ها برای جلب توجه بیشتر آن را تبلیغ کرده اند؟

به کودک بیاموزید که همیشه آماده باشد. اگر اخبار مربوط به قتل است، به او بیاموزید که از خود محافظت کند. اگر در مورد بلایای طبیعی است، برنامه ریزی کنید و با هم چاره ای بیندیشید. اگر در مورد شیوع یک بیماری کشنده است، راهبردهای پیشگیری را به او آموزش دهید. در نهایت او را به فکر کمک کردن بیاندازید. به این ترتیب او احساس می کند که بر اوضاع مسلط است.

4. دیگر اجازه ندهید او در اخبار باشد

شما تصمیم می گیرید که کدام خبر و چه مقدار از آن برای فرزندتان مناسب است. با توجه به سن و سطح بلوغ کودک، او را تشویق کنید تا چند روز اخبار تلخ و خشن را دنبال نکند. روزی چند ساعت تلویزیون را خاموش کنید تا مغز کودک آرام شود. شما این حق را دارید که مرز مشخصی تعیین کنید و بگویید که نمی خواهید او همیشه در معرض اخبار ناخوشایند قرار گیرد. حضور در شبکه های اجتماعی را تا حدی محدود کنید و اگر مجبور به تماشای اخبار هستید خودتان حضور داشته باشید. به یاد داشته باشید که تصویر درگیری های خشونت آمیز برای مدت طولانی در ذهن کودکان و نوجوانان باقی می ماند و آنها را آزار می دهد.

5. صحبت نکنید

در مورد رویدادهای جاری صحبت نکنید. به کودک خود کمک کنید تا درباره تمام جنبه های داستان هایی که می شنود فکر کند. از او بپرسید که درباره این اتفاقات چه فکری می کند و به نظر او ریشه این اتفاقات چیست. این سوالات کم کم بحث را به موضوعات دیگری می کشاند و مهم ترین خبرها کنار گذاشته می شود.

6. به سلامت جسمانی کودک توجه کنید

اجازه ندهید استرس کودک ادامه پیدا کند. به محض مشاهده علائم استرس در رفتار کودک، با روانشناس کودک تماس بگیرید. این علائم ممکن است شامل کمبود خواب، از دست دادن اشتها، کناره گیری یا نگرانی بیش از حد باشد. پزشک به راحتی می تواند اضطراب کودک را کنترل کند و به او نشان دهد که چگونه با اضطراب کنار بیاید.

7. به او بگویید چه احساسی دارید

کودکان از رفتار بزرگترها تقلید می کنند. صحبت کنید تا بدانند شما هم ناراحت و عصبانی هستید و برنامه ای برای مقابله با این عصبانیت دارید. این نگرانی را با صحبت کردن، راه رفتن، تنفس آگاهانه، گرفتن دوش آب گرم و سایر فعالیت ها برطرف کنید تا کودک یاد بگیرد در این شرایط خود را آرام کند. به کودک خود اطمینان دهید که در چنین رویدادهایی با او هستید. حمایت مداوم شما باعث می شود که او احساس راحتی کند.

چگونه به کودکان زیر 7 سال کمک می کنید؟

اگر فرزند زیر ۷ سال در خانه دارید، ابتدا باید دسترسی به اخبار را محدود کنید. برای کودکی که هنوز عمق خشونت در دنیای واقعی را به طور کامل درک نکرده است، تماشای یک فاجعه وحشتناک با کیفیت بالا و صداهای دلخراش مانند تکرار همان اتفاقات در مقابل چشمانش است. کودکان در این سن بیش از هر چیز دیگری نگران امنیت خود هستند. حتی زمانی که خودتان نگران و مضطرب هستید، اجازه ندهید این ترس به کودک سرایت کند. حواس او را پرت کن می توانید با یک فعالیت سرگرم کننده ذهن او را از آنچه دیده و شنیده است دور کنید. این ترفند هزار بار بهتر از این است که به صفحه تلویزیون خیره شوید و بگویید: “عیب نداره عزیزم، نگران نباش!”

چگونه به کودکان 8 تا 12 ساله کمک کنیم؟

جلوگیری از دسترسی به اخبار برای کودکان 8 تا 12 ساله مهم و موثر است. طبیعی است که در این سن برای کودکان محدودیت ایجاد کنید، اما می توانید هوشمندانه برای رایگان بودن ساعت اخبار تلویزیون برنامه ریزی کنید، به خصوص اگر کودک حساسی در خانه دارید. اما اگر فرزندتان به نحوی متوجه این موضوع شد، برای گفتگوی گسترده و طولانی آماده باشید. همانطور که در بخش های قبلی اشاره کردیم، هیچکس بهتر از والدین نمی تواند حقایق را جایگزین سوء تفاهم کند.

به سوالات فرزندتان با دقت گوش دهید و صادقانه به آنها پاسخ دهید. به کودک بگویید که ناراحتی و عصبانیت او ایرادی ندارد و در هر شرایطی از او مراقبت خواهید کرد.

چگونه به کودکان بالای 12 سال کمک می کنید؟

داستان این بچه ها کمی متفاوت است زیرا آنها روش های مختلفی برای خواندن و گوش دادن به اخبار می دانند که ممکن است شما در همه این راه ها دخالت نداشته باشید. بنابراین انتظار می رود چندین برابر بیشتر از آنها مراقبت کنید. گفتگو باید از طرف شما انجام شود تا هم او درک بهتری از رویداد جاری داشته باشد و هم شما فرصت داشته باشید به ترس های او گوش دهید. بسیار مهم است که نگرانی های فرزندتان را انکار نکنید، بلکه سواد خبری او را افزایش دهید.

در نهایت، اگر به عنوان والدین با پوشش خبری خبرگزاری ها مخالف هستید، حتماً این مخالفت و دلیل آن را با فرزندتان در میان بگذارید تا یاد بگیرد که اطلاعات نادرست و اغراق آمیز را تشخیص دهد.

آخرین کلمه

وقوع کوچکترین درگیری، جنگ و خشونت در هر نقطه از دنیا، آغاز نگرانی والدین است. با چه فیلترهایی این خبر را به کودکان برسانیم؟ اگر گوش‌هایشان می‌شنود و چشمانشان می‌بیند، چگونه می‌توانیم درباره رویدادهای خشونت‌آمیز با آنها صحبت کنیم؟ چگونه از فرزندان خود در برابر آسیب های مخرب تصاویر دلخراش محافظت کنیم و به آنها احساس امنیت کنیم؟

ما در این مقاله سعی کردیم به این سوالات پاسخ دهیم، اما همیشه شنیدن تجربیات دیگران مفیدتر است. با کنجکاوی فرزندتان در مورد اخبار چه می کنید؟ به نظر شما راهی برای کاهش حساسیت کودکان به اخبار خشونت آمیز و تاثیرات منفی آن اخبار بر روی کودکان وجود دارد؟ منتظر شنیدن نظرات شما در قسمت “ارسال نظر” هستیم.

مهم ترین و سخت ترین کار پدران و مادران تربیت فرزندان، تربیت فرزندان شاد و سالم امروز و فردای انسان های موفق است.